به ایام مناسبت که نزدیک می‌شوی از نوروز گرفته تا رمضان و محرم، بازار موسسه‌های فیلم‌سازی و جذب نیرو نیز داغ می‌شود.

هر روز که صفحه‌های آگهی روزنامه‌ها را ورق می‌زنی، ستونی شامل چند آگهی اگرچه کم با عنوان «بازیگر» می‌بینی که مخاطبان را به عنوان خواننده و علاقه‌مند به بازیگری برای بازی در فیلم‌های سینمایی و سریال‌های تلویزیونی دعوت می‌کنند، آن هم بدون محدودیت سنی و فوری. 

در یکی از همین روزهای بهار که زمان زیادی تا آغاز ماه رمضان نمانده است، در حال ورق زدن صفحه‌ی نیازمندی‌های یکی از روزنامه‌ها هستیم که با تبلیغات استخدام بازیگر مواجه می‌شویم که در دو - سه باکس مختلف با شماره‌ تلفن‌های متفاوت از علاقمندان جهت بازی در سریال‌های رمضان سال جاری دعوت به همکاری می‌کند.

به یکی از این شماره‌هایی که ما را به بازی در سریال‌ها دعوت می‌کند، زنگ می‌زنیم. خانمی تلفن را جواب می‌دهد. وقتی می‌گویم برای آگهی‌تان تماس گرفتم فورا می‌پرسد، چند ساله هستی و ساکن کجا؟ سن و محل زندگی را که می‌گوییم درباره‌ی سریالی که قرار است در ماه رمضان از تلویزیون پخش شود و این موسسه برای آن به دنبال بازیگر می‌گردد مختصر توضیح می‌دهد.

سپس سریع آدرس را می‌گوید و به همان سرعت هم می‌گوید که وقتی آمدی دو قطعه عکس یادت نرود.

از او که درباره‌ی هزینه‌ی ثبت نام می‌پرسیم، می‌گوید: فقط هزینه‌ی ثبت‌نام را باید بپردازی که 15 هزار تومان است.

بعد از آن به سراغ آگهی دوم می‌رویم و به شماره‌ی آن زنگ می‌زنیم. این بار آقایی جواب می‌دهد و همان سوالاتی را که موسسه قبلی پرسیده بود، می‌پرسد، او نیز آدرس موسسه‌اش را می‌گوید و قطع می‌کند و بر خلاف قبلی، توضیحی درباره‌ی سریالی که قرار است برایش بازیگر انتخاب کند نمی‌دهد و فقط به بیان این جمله که «حالا تشریف بیاورید» بسنده می‌کند.

پس از گفت‌وگو با این افراد، این سوال‌ برایمان پیش می‌آید که آیا اصلا کارگردان و تهیه‌کننده‌ی سریال ماه رمضانی مورد نظر از این جریان اطلاع دارند یا نه؟

به سراغ تهیه‌کننده‌ی سریال رمضانی‌ای که توسط یکی از این موسسه‌ها نام برده شده بود، می‌رویم. وقتی جریان را برای او تعریف می‌کنیم با اظهار بی‌اطلاعی و تعجب او مواجه می‌شویم.

او می‌گوید: متاسفانه برخی از این موسسه‌های فیلم‌سازی به بهانه‌ی جذب هنرور از علاقه‌مندان به بازیگری سوء استفاده می‌کنند و زمانی که به مناسبت‌ها نزدیک می‌شویم، به همین بهانه شگرد خود مبنی بر جمع کردن هنرور را پیاده می‌کنند.

این تهیه‌کننده همچنین خاطرنشان می‌کند: شش - هفت خانم هستند که در زمینه جمع کردن هنرور فعالند و در واقع کل هنروران سینما و تلویزیون کشور را تامین می‌کنند، از آنجا که این موسسات رقیب یکدیگر محسوب می‌شوند و همچنین برای تامین نیاز فیلم و سریال‌هایی که به تعداد چند صدتایی هنرور نیاز دارند و لزوما و همیشه این موسسات به این تعداد هنرور مجهز نیستند از این شگرد برای جذب هنرور استفاده می‌کنند.

وی ادامه می‌دهد: در حالی که انتخاب بازیگر بر اساس استانداردهایی توسط کارگردان صورت می‌گیرد نه توسط شرکت‌ها و موسسات.

فیلم و سریال‌ها تنها ابزار برای جذب هنرور نیستند بلکه در این نوع آگهی‌ها برای بازی در تئاتر، تیزر‌های تبلیغاتی و همچنین فعالیت در عرصه‌ی گویندگی نیز از علاقه‌مندان به این حوزه‌ها دعوت به همکاری می‌شود.

حال این سوال پیش می‌آید که آیا افراد علاقه‌مند به این حوزه‌ها می‌دانند که به بهانه بازی در سریال‌های مناسبتی و یا کار کردن با کارگردان‌ها و بازیگران نامی سینما و تلویزیون فقط نقش هنرور دارند و بس؟ و اینکه زمانی که وارد این موسسات می‌شوند و متوجه می‌شوند که نقش اصلی آنها چیست چه می‌کنند؟ آیا اصلا کسی، از علاقه‌مندان به بازیگری که وارد این موسسات می‌شوند گرفته تا سازندگان فیلم و سریال‌ها از سوء استفاده موسسات فیلم‌سازی شکایت می‌کنند؟

منبع : ایسنا